برنج نقش مهمی در تغذیه نیمی از مردم جهان دارد که بیشتر آن ها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند دارد. این محصول یک سوم سطح زیر کشت غلات دنیا را اشغال کرده است و بیش از ۹۰% برنج دنیا در آسیا تولید و مصرف می شود.
برنج گیاهی است که نسبت به دیگر گیاهان تحت آبیاری، بیشترین سطح زیر کشت را دارا است. بیش از ۸۰% منابع آب شیرین در قاره آسیا برای اهداف کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد که نیمی از کل این آب صرف تولید برنج می شود. لذا لازم است که توجه ویژه ای به نحوه به کارگیری این منابع و برنامه ریز دقیقی برای استفاده بهینه از منابع آبی موجود، ولی محدود برای کشت پایدار صورت گیرد.
همانطور که ذکر شد نیاز آبی برنج از سایر غلات بیشتر است و مقدار آن تابع عوامل متعدد نظیر رقم، اقلیم و حتی نوع کشت است. کمبود منابع آبی و پایین بودن راندمان آبیاری در مزارع برنج، لزوم استفاده بهینه و افزایش بهره وری از منابع موجود را می طلبد.
برای کسب اطلاعات کامل از چگونگی آبیاری بهینه برنج بخوانید :
حاصلخیزی یک خاک به توانایی خاک برای تامین عناصر غذایی به مقدار، اشکال و نسبت های مناسب برای تامین حداکثر رشد گیاه اطلاق می گردد. این توانایی به ویژگی هایی چون پایداری خاک در تامین و عرضه عناصر غذایی به مقدار مناسب و متناسب با رشد گیاه، وجود ترکیبات یونی مناسب، عدم وجود مواد مسموم کننده برای گیاه یا مداخله گر در جذب عناصر غذایی بستگی دارد که جملگی تحت تاثیر تغییرات شیمیایی و الکتروشیمیایی حاصل از غرقاب شدن خاک قرار می گیرند.
غرقاب شدن خاک مجموعه ای از تغییرات شیمیایی و الکتروشیمیایی در آن ایجاد می کند که در حاصلخیزی خاک بسیار موثر است.
برای مدیریت تغذیه گیاه برنج دانستن نیاز غذایی این گیاه ضروری است.
روش های تشخیص کمبود عناصر غذایی
- آزمون خاک: با آزمون خاک قبل از کشت از طریق نمونه برداری صحیح و اندازه گیری خصوصیات فیزیکی و شیمیایی و به ویژه غلظت عناصر غذایی قابل جذب خاک مشخص خواهد شد. این آزمون روش مناسبی برای آگاهی از نقاط قوت و ضعف خاک در تصمیم گیری های مدیریتی است. این آزمون سریع و کم خرج و دقیق است که با انجام آن می توان توصیه کودی صحیح را ارائه کرد.
برای اطلاع دقیق نحوه نمونه برداری و انجام این آزمون با ما همراه باشید.
- تجزیه گیاه: بافت برگی به عنوان یک شاخص مطمئن برای ارزیابی وضعیت عناصر غذایی گیاه برنج می باشد. برگ پرچم و یا جوانترین برگ در زمان پنجه دهی فعال، مناسب ترین قسمت می باشد.غلظت فسفر در اندام های هوایی گیاه نسبت به ریشه بیشتر است. در طی رشد زایشی ترتیب غلظت فسفر به صورت دانه > برگ > ساقه > ریشه می باشد. غلظت فسفر در بافت های رویشی با افزایش سن گیاه کاهش می یابد. در گیاه برنج اگر غلظت فسفر در برگ ۰٫۲ تا ۰٫۴ درصد در طی دوره رشد رویشی (قبل از گل دهی) باشد ذخیره فسفر کافی بوده و گیاه پاسخی به مصرف فسفر نمی دهد.
نیتروژن، فسفر، پتاسیم، منیزیم، گوگرد، روی، آهن، منگنز، مس، بور و سیلیسیم جزو مواد غذایی هم و مود نیاز برنج هستند که کمبود هر کدام تاثیراتی روی محصول دارد. و همراه است با علائم ظاهری. برای اطلاع دقیق از غلظت مورد نیاز با ما همراه باشید.
مسئله مهم دیگر تغذیه تلفیقی این گیاه است و مصرف بهینه کود شیمیایی.
توصیه مصرف نیتروژن و مدریت مصرف کود نیتروژنی در مراحل مختلف رشد و نمو برنج
توصیه مصرف فسفر و مدیریت کودی و روش و زمان مصرف کودهای فسفری
توصیه مصرف پتاسیم
بررسی دلایل کمبود کلسیم
علت کمبود گوگرد و مدیریت کودهای گوگردی (بررسی سمیت ناشی از سولفید)
دلایل کمبود سیلیسیم و تاثیر کمبود آن.
توصیه های کاربردی عناصر کم مصرفی همچون روی، آهن، منگنز (و سمیت منگنز)، مس و بور(مدیریت کمبود بور و سمیت بور)
بررسی کاربرد کودهای زیستی در زراعت برنج و نحوه مصرف این کودها بر رشد گیاه برنج : الف)کودهای بیولوژیک محرک رشد گیاه با فرمولاسیون مایع: بذرمال-خزانه ای-محلول پاشی
ب)کودهای بیولوژیک محرک رشد گیاه با فرمولاسیون پودری.
برای اطلاع کامل از جزئیات مطالب عنوان شده مربوط به کاشت برنج می توانید این مقاله را مطالعه کنید :
دیدگاه بگذارید